De levensenergie van bloesems (Bach)

Holly (Common Holly, English Holly, Holly Tree) – Hulst

Hulst – Ílex aquifólium

• Tekst R.van der Hoeden
• Tekst A.Kolen

Tekst A.Kolen:

29. Holly (Hulst) (15)

Bloei: mei, juni, vaak tot in de herfst.    Hulst heeft mannelijke en vrouwelijke witte bloesems (tweeslachtig of tweehuizig).

Het is een inheemse groenblijvende struik die zijn stekelige blad de hele winter door behoudt. Hierdoor, en ook door de prachtige rode bessen die 's winters aan de struik blijven, is het een typische "kerststruik", waarvan takken in huis worden gezet.    Hulst komt van een Germaans woord dat "steken, prikken" betekende. Om die reden heette Hulst vroeger dan ook "scherpe Hulst".    In Groot-Brittannië is de Hulst populairder dan bij ons. In de kersttijd speelt hij een soortgelijke rol als bij ons de dennenboom: hij symboliseert het feest van liefde en hoop.

   Uit balans:

• Overgevoeligheid, achterdocht, boosheid, jaloezie, afgunst, wraak, hebben het inwendig moeilijk als ze er maar niet achter kunnen komen wat de oorzaak is van hun onbalans, isolement, hunkeren naar liefde, wrok, haat en nijd, intolerantie, leedvermaak, klagen, snel gekwetst, aanvallen van woede en/of drift, humeurig, ontevredenheid, veel hoesten soms met braken, moeite met vergeving.

   In balans:

• Zachtheid, vertrouwen, vergeving, Liefde, je hart openen, tolerantie, straalt liefde uit, begripsvol, verbonden met je diepere kern en met andere mensen.

   Holly is een belangrijke remedie en neemt een belangrijke plaats in binnen de Bachbloesemremedies, omdat Holly in balans ons verbindt met ons ware zelf, ons diepere Zelf.

   Dr. Bach over Holly:

"Liefde en zachtmoedigheid zullen uiteindelijk alles overwinnen. Wanneer we deze twee kwaliteiten voldoende hebben ontwikkeld, zal niets meer in staat zijn ons aan te tasten, omdat we altijd medeleven zullen tonen en geen verzet zullen bieden" (C.W., blz. 135).

Liefde is een werkwoord.

Tekst R.van der Hoeden

Hulstfamilie (Aquifoliaceae).    Bloei: mei, juni, vaak tot de herfst.    In loofbossen en op houtwallen, op kalkarme, zure maar niet zeer voedselarme zand- en leemgrond. Ook veel in cultuur als sierheester.

   Ilex is een oude Latijnse naam waarmee vroeger de Steeneik (Quercus ilex) werd aangeduid, maar nu de Hulst, waarvan de bladeren een oppervlakkige gelijkenis vertonen met die van de Steeneik.

   De soortnaam aquifolium komt al voor bij de Romeinse schrijver Plinius de Oudere. De betekenis is 'stekelblad' (van Latijn acus 'scherp' en folium 'blad'), een verwijzing naar de scherpe stekels aan de rand van de bladeren. Daarom heette de Hulst vroeger ook Scherpe hulst, overigens ook Groene hulst, omdat de boom in de winter zijn bladeren niet verliest.

   Hulst komt van een Germaans woord dat 'steken, prikken' betekende. De slot-t is een betrekkelijk recente toevoeging (sinds de 16e eeuw), zoals blijkt uit de Middel-Nederlandse vorm huls(e) en het Oud-Engels holegn (waaruit holly).

   In Groot-Brittannië is de Hulst populairder dan bij ons. In de kersttijd speelt hij een soortgelijke rol als bij ons de dennenboom: hij symboliseert het feest van liefde en hoop.

   In het Keltische bomenalfabet stond de Hulst (Gaelic cuilonn, Welsh celynn) voor de letter T (tinne), een woord dat overigens ook in het Duits en Nederlands (Tanne, den) te vinden is. Tanne betekende oorspronkelijk 'heilige boom'.

   In de taal der bloemen staat de Hulst voor overleg.

^Naar het begin van deze pagina