Index Het Groene Virus

15 Eksternest

De eksters in de achtertuin van buurvrouw Hansi, hadden dit jaar hun buik vol van het vieze oude nest dat ze nu al vijf jaar in gebruik hadden. Het zit onder de stront van voorgaande jaren en er zaten ook wat resten van de eieren tussen die ze samen hadden bebroed en waar duidelijk eksterkinderen waren uitgekomen.

Eén daarvan is door één van mijn toen vier katten te grazen genomen, dat leidde tot heftige en lawaaierige protestdemonstraties van een hele vlucht van die zwart/witte vogels. Al met al was het een bende geworden en hier en daar zat zelf al een verenluis en nog wat mijten tussen de takken.

Het oude huis was al flink uit de kluiten gewassen en bestaat tot aan de afgelopen winter al uit meer dan een duizend takken. En was in lengte al een kleine anderhalve meter groot. Maar de huishoudster in het gezin had geen gevoel meer voor duurzaam hergebruik en pa en ma ekster stropen al weer enige weken de hele omgeving af en rukken hier en daar aan bomen en struiken om te zien of de takken los zitten en van de juiste maatvoering zijn om net dat nuttige onderdeel van hun nieuwe nest uit te maken.

Een kleine vijftig centimeter boven het “oude huis”vonden ze een driesprong in de noorse esdoorn die hen uitermate geschikt voorkwam om daar de basis te leggen voor het nieuwe onderkomen. Aangezien ik regelmatig mijn tuin inloop om even niets te hoeven doen kan ik het hele bouwproces volgen. Dan zie ik de pa en ma, die ondertussen opa en oma ekster moeten zijn, driftig bezig en vorstverlet is geheel onbekend in eksterkringen. Vandaar dat ik denk dat het nog een week duurt totdat er “pannenbier” kan worden gedronken en opa en oma de net begonnen lentekriebels op elkaar gaan botvieren en we weer nieuwe eksters uit de kattenbek moeten gaan redden.

Die kuikens zijn, net als van veel vogels, van een deerniswekkende lelijkheid, zo zelfs dat mijn broer er met zijn dochter een boek over hebben gemaakt ( Misschien wel de aller mooiste). Maar om de uiterst rumoerige protesten van alle ooms tantes en broers en zussen van het kroost dat in een kattenbek raakt, te voorkomen, ben ik uiterst alert en bij het minste of geringste lawaai dat ze maken dat in die richting wijst probeer ik een reddende engel te spelen. Wat de kat op een gemeende reprimande komt te staan.

Als het protest afneemt binnen twee uur dan is de reddingspoging geslaagd. Dan is er weer kans op een verhaal van een in aanbouw zijnd nest ergens in de buurt. Als dat niet is gelukt en blijven ze nog een week lang kwekken, is het kuiken in zijn lelijkheid gesmoord. Jammer, want volwassen eksters zijn best aardig om te zien, mijn vader noemde ze de dominees van het bos. Op preekstoelen staan wel vaker schreeuwlelijkerds, al denk ik niet dat het daarop sloeg.

Breda begin maart 2013.

Paul Munnik

Plantaardigheden.nu - Vragen en antwoorden en discussie