De levensenergie van bloesems (Bach) / De tweede reeks van negentien remedies

Beech (Common Beech, European Beech) – Beuk

Beuk – Fágus sylvática.

• Tekst R.van der Hoeden
• Tekst A.Kolen

Tekst A.Kolen:

23. Beech (Beuk) (3)

Bloei: in mei.    Tamelijk grote boom met een brede ronde kroon.    Het blad loopt geel uit en wordt later middel- tot donkergroen.

   Een beuk groeit het beste in de zon en heeft ruimte nodig.

   In het bos zie je vooral in de stam van beuken nogal eens teksten gekerfd staan van geliefden.

   In het voorjaar, wanneer de Beuk uitloopt, worden de uitbottende knoppen korte tijd vergezeld van tuilen met vrouwelijke en mannelijke bloemen.

   In het najaar barsten de borstelige vruchten open en komen de beukennootjes vrij.

   In tuinen bij kastelen en buitenplaatsen is de Beuk een geliefde boom.

   De Beuk werd aangeplant om ontzag in te boezemen en de grootsheid van de heer des huizes te benadrukken.

   Uit balans:

• Onverdraagzaam, overkritisch naar anderen, "bitcherigheid", vitten, neuzelen, boos worden over kleinigheden, verwijten, onbegrip voor anderen, scherpe humor, misprijzend naar beneden getrokken mondhoeken, cynisch, sarcasme, scherpe humor die anderen pijn doet, kleinerend gedrag, intolerantie, (ver)oordelen van anderen, koppig, energiegebrek, eenzaamheid, gespannenheid. De reden van deze vervelende gemoedstoestand is dat Beech in onbalans probeert de aandacht van zijn eigen falen af te leiden. Het is niet gemakkelijk toe te geven dat je niet volmaakt bent.

   In balans:

• Meegevoel, verdraagzaamheid, van jeZelf houden, in durven en kunnen zien dat niemand volmaakt is, harmonie, vreugde, oprechte vrolijkheid, tolerantie, innerlijke verbondenheid, nederigheid, inleven in de gevoelens van anderen (en daarmee in die van jezelf), liefde voor jezelf en daarmee voor andere mensen, innerlijke vrede.

Dr. Bach over Beech:

"Dat we nooit de gedachten, meningen en ideeën van anderen zullen kritiseren of veroordelen, omdat we ons altijd herinneren dat alle mensen Gods kinderen zijn, die elk op hun eigen wijze ernaar streven de Heerlijkheid van de Vader te vinden" (C.W., blz. 32).

Ik ben ik, jij bent jij. Goed zijn we allebei.

Tekst R.van der Hoeden

Napjesdragersfamilie (Fagaceae).    Bloei: mei.    In bossen. Ook veel aangeplant.

   Ons woord beuk komt van Middel-Nederlands boeke, boec, boke en gaat terug op Gotisch boke 'letter' (de eerste 'boeken' bij de Germanen waren in beukenschors gegrifte lettertekens; de Duitse woorden Buche 'beuk' en Buch 'boek' zijn dan ook nauw met elkaar verwant; vergelijk ook het Duitse woord Buchstabe 'lettergreep').

   Boke is verwant met Latijn fagus 'beuk' en Grieks phègos 'eikensoort'. Sommigen brengen dit in verband met Grieks phagein 'eten' en veronderstellen een oorspronkelijke betekenis 'boom met eetbare vruchten', waarvoor zowel de beuk als de eik in aanmerking komt.

   De soortaanduiding sylvatica betekent 'in het bos groeiend'.

   In de taal der bloemen staat de Beuk voor voorspoed.

^Naar het begin van deze pagina