|
 |
|
Plantaardigheden.nl |
Leesmaar.nl |
|
Krachtigeplanten.nl |
Botanische tuinen en Nationale Plantencollectie - Nederland in kleur Bossen Landgoed Schovenhorst PuttenLocatieLandgoed Schovenhorst Het ontstaanBossen Landgoed Schovenhorst is beroemd om haar bijzondere bomentuinen. Het Kleine Pinetum en het Grote Pinetum zijn ontstaan uit oude kwekerijen waar bomen voor het bos op het landgoed werden gekweekt. Enkele boompjes uit 1848 zijn in middels meer dan 40 meter hoog. Het Arboretum op geografische grondslag en het Driecontinentenbos zijn zeer bewust aangelegd door de verschillende generaties van de familie Oudemans. Het doel was te bestuderen hoe ‘buitenlandse’ bomen opgroeien in ons klimaat. De basis voor de inrichting van de vakken en het wegenpatroon in het Arboretum was de geografische indeling van de coniferen van het noordelijk halfrond, maar ook schoonheid speelde een rol. De tuinen worden omsloten door 150 hectare afwisselend bos: Kleine Pinetum (1848), Grote Pinetum (1904), Arboretum (1938), Driecontinentenbos, Kolkbos (1968) en Josinapark (1906) OntwerperSinds 1848 liet stichter Mr. J. H. Schober van heinde en ver zaden komen om te onderzoeken of ze op de heide bij Putten konden groeien. DoelstellingHij had zich voorgenomen van de woeste grond een bron van welvaart te maken, niet alleen met landbouw, maar ook met bosbouw. In binnen- en buitenland baarde zijn experiment opzien. De bossen en bomentuinen van Schovenhorst zijn unieke overblijfselen uit een periode van experimenteren en zoeken naar geschikte bomen voor de Nederlandse bosbouw. Vanaf 1 mei gaan we entree heffen op een bezoek aan Speelbos, Arboretum, Kleine Pinetum, Grote Pinetum (De Verborgen Tuin) en de Kwekerij met het Theepaviljoen. Het bos van Schovenhorst blijft vrij toegankelijk voor een wandeling. OntwikkelingIn het midden van de 19e eeuw was het toen bestaande gebrek aan goede meststoffen een grote beperking van de mogelijkheid heide tot landbouwgrond te ontginnen. Ook op Schovenhorst bleef bebossing over als middel om deze terreinen productiever te maken. De gangbare vormen van bebossing waren aanleg van eikenhakhout en aanplant of bezaaiing met grove den. Beide zijn Schovenhorst toegepast. Mr. Schober's belangrijkste werk was het verzamelen en uittesten van allerlei minder bekende naaldboomsoorten, in de hoop en verwachting dat hieronder soorten te vinden zouden zijn, die productiever waren en beter hout zouden leveren dan de grove den. Dit alles niet alleen in het belang van zijn eigen landgoed, maar uitdrukkelijk ook ten nutte van de bosbouw in het algemeen. Uit dit werk, voortgezet en uitgebreid door zijn opvolgers, zijn de boomsoortencollecties op Schovenhorst voortgekomen: het Kleine en het Grote Pinetum, het Arboretum en het Driecontinentenbos. De eigenaren van Schovenhorst hebben een vooraanstaande rol in de ontwikkeling van de Nederlandse bosbouw gespeeld. Dr. Oudemans was bijvoorbeeld medeoprichter en eerste voorzitter van de Vereniging Natuurmonumenten, nu een van de grootste organisaties in Nederland. In de twintigste eeuw groeiden bosbouwers en natuurbeschermers uit elkaar. De exotische bomen van Schovenhorst pasten niet langer in het verlangen naar Nederlandse oernatuur. De woeste grond, die in het begin van deze eeuw bedwongen moest worden, wordt aan het begin van de 21e eeuw als natuur beschouwd en desnoods aangelegd. Schovenhorst vaart nu een nieuwe koers, waarbij het bosbedrijf met educatie, voorlichting en evenementen tegemoet komt aan de belangstelling van het publiek voor mooie bossen en bomen. Actualiteit
|
